Κυριακή 1 Μαρτίου 2015

Κλινική περίπτωση

 
     - Δύο χάπια την ημέρα και ηλεκτροσόκ κάθε πρωί, είπε ο γιατρός στους νοσοκόμους.
     - Δεν είμαι τρελλός! φώναζε ο ασθενής καθώς τον έπαιρναν από το γραφείο του γιατρού, κρατώντας τον από τις άκρες του ζουρλομανδύα.
     - Έλα, μην κάνεις σαν μωρό παιδί, του είπε ο ένας νοσοκόμος. Θα δεις, θα σε πάμε σε ένα ωραίο δωμάτιο και θα βλέπεις τον κήπο, και θα ακούς και ωραία μουσική, και κάθε μέρα θα τρως κομπόστα ή ζελέ φράουλα.
     - Δεν μου αρέσει ο ζελές φράουλα! είπε ο ασθενής.
     - Έλα τώρα, μη φωνάζεις και θα ξυπνήσεις τους άλλους που κοιμούνται, του είπε ο άλλος νοσοκόμος.
     - Αφήστε με να φύγω, να πάω στο σπίτι μου! είπε εκείνος.
     - Αφού το ξέρεις ότι δεν μπορείς ακόμα να πας στο σπίτι σου.
     - Γιατί; Αφού είμαι καλά!
     - Ναι, καλά είσαι, αλλά χρειάζεται να πάρεις μερικά φάρμακα για να γίνεις εντελώς καλά...
     - Ναι, και τα ηλεκτροσόκ τι χρειάζονται; Τον άκουσα το γιατρό τι είπε: "ηλεκτροσόκ κάθε πρωί".
     - Βρε, δεν το ξέρεις ότι τα ηλεκτροσόκ τονώνουν τον εγκέφαλο;
     - Ο δικός μου εγκέφαλος δεν θέλει τόνωση.
     - Καλά, θα το πούμε στο γιατρό, έλα τώρα να σε πάμε στο δωμάτιό σου να ξεκουραστείς...
     - Μα δεν είμαι κουρασμένος, πιασμένος είμαι από αυτό το πράγμα που μου φορέσατε.
     - Τον ζουρλομανδύα εννοείς; Μα ο ζουρλομανδύας βοηθάει στη σωστή στάση του σώματος, να δεις που θα κάνεις κορμί λαμπάδα!
     - Αν κάνω κορμί λαμπάδα, μήπως στη συνέχεια μου βάλετε φωτιά το Πάσχα;
     - Ωραίο το αστειάκι σου, αλλά περπάτα, έχουμε και άλλους ασθενείς να περιποιηθούμε, δεν μπορούμε να φάμε όλη τη μέρα μαζί σου!
     Οι φωνές του ασθενή στους διαδρόμους άρχισαν να ακούγονται όλο και πιο αχνά, καθώς οι τρεις άνθρωποι - οι νοσοκόμοι με τον ασθενή - απομακρύνονταν από το γραφείο του γιατρού, μέχρι που σταμάτησαν.
     - Χαρακτηριστική περίπτωση πολλαπλής προσωπικότητας, είπε ο γιατρός στον φοιτητή που καθόταν δίπλα του, καθώς κρατούσε ανοιχτό μπροστά του έναν φάκελο που έγραφε με κεφαλαία γράμματα ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ.
     Ο φοιτητής κρατούσε σημειώσεις σε ένα μεγάλο σημειωματάριο.
     - Πρώτη φορά βλέπω τον Φεβρουάριο τόσο μπερδεμένο, συνέχισε ο γιατρός, τη μια να νομίζει ότι είναι Απρίλιος και να κάνει ζέστη, την άλλη να νομίζει ότι είναι Ιανουάριος και να κάνει κρύο, πότε να βρέχει, πότε να χιονίζει, και ύστερα πάλι ζέστη, και μετά πάλι χιόνι... Πρόκειται καθαρά για μία σχιζοφρενή προσωπικότητα. Και να σημειωθεί ότι είναι τώρα ένας μήνας που τον παρακολουθώ, χωρίς να ακολουθήσω φαρμακευτική αγωγή, καθώς είμαι εναντίον της αλόγιστης χρήσης φαρμάκων.
     - Δηλαδή, δοκιμάσατε την ψυχανάλυση;
     - Ναι, όμως η περίπτωσή του αποδείχτηκε πολύ σοβαρή. Ομολογώ ότι πρώτη φορά συναντώ ασθενή, στον οποίο η ψυχανάλυση να μην έχει το παραμικρό αποτέλεσμα. Όπως καταλαβαίνετε, από εκεί και πέρα, η φαρμακευτική αγωγή αποτελεί μονόδρομο...
     - Και τώρα, πόσο καιρό υπολογίζετε να χρειαστεί μέχρι την ίαση;
     - Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω. Θα δούμε πώς θα αντιδράσει, τόσο στη φαρμακευτική αγωγή όσο και στα ηλεκτροσόκ. Μπορεί να χρειαστεί να γίνουν κάποιες αλλαγές στη δοσολογία. Το γεγονός είναι ότι μέχρι του χρόνου πρέπει να έχει θεραπευτεί. Αλλιώς θα συνεχίσει τα ίδια.
     - Μου θυμίζει λίγο τον αδερφό του, τον Μάρτιο, είπε ο φοιτητής. Και εκείνος παρουσιάζει τάσεις σχιζοφρένειας.
     - Αλήθεια είναι αυτό. Αυτά τα δυο παιδιά του Χρόνου νομίζω ότι είναι τα πιο συναισθηματικά ανισόρροπα. Πάντως, μη νομίζετε, και ο Μάρτιος τελεί υπό συνεχή παρακολούθηση. Σε μερικές περιπτώσεις έχει χρειαστεί και εκείνος ψυχοθεραπεία στο παρελθόν, η περίπτωσή του είναι μία μόνιμη πηγή ανησυχίας για εμένα.
     - Πάντως σήμερα φαίνεται να είναι στις καλές του, παρατήρησε ο φοιτητής.
     - Το θέμα, αγαπητέ μου, δεν είναι κατά πόσον είναι στις καλές του, είναι το πόσο θα κρατήσει αυτό. Με τον Μάρτιο δεν πρέπει να εφησυχάζει κανείς.
     - Γιατρέ, ακούστηκε η γραμματέας από την ενδοσυνεννόηση, είναι εδώ ο επόμενος ασθενής.
     - Πείτε του να περάσει, είπε ο γιατρός και ακούμπησε το φάκελο που έγραφε ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ στο γραφείο του.
     Τρία χτυπήματα ακούστηκαν στην πόρτα.
     - Περάστε, είπε ο γιατρός.
     - Καλημέρα, είπε ο ασθενής.
     - Καλημέρα, αγαπητέ μου, καθήστε παρακαλώ, είπε ο γιατρός. Πώς είστε σήμερα;
     - Πολύ καλά, γιατρέ, είπε εκείνος και χαμογέλασε.
     - Για να δούμε, είπε ο γιατρός και έβγαλε από τη μεταλλική συρταριέρα το φάκελο που έγραφε, με κεφαλαία γράμματα πάντα, ΜΑΡΤΙΟΣ.
     Ο φοιτητής έσκυψε στο σημειωματάριό του και γύρισε σελίδα. Δεν ήταν σωστό να συνεχίσει να γράφει στην ίδια.

2 σχόλια:

  1. Εδώ που είμαι εγώ αγαπητή μου Pippi αυτοί οι μήνες δεν χρειάζονται ψυχίατρο. Ο Φεβρουάριος όλος τρομερό κρύο και χιόνι κάθε μέρα. Σήμερα ο Μάρτιος μας ήρθε με το χιονάκι του. Και προχωράμε.
    Πάντως ωραία τους ζωγράφισες.
    Νάσαι καλά και καλό σου μήνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό μήνα και σε εσένα, αγαπητέ Dennis, και εύχομαι σύντομα να ζεστάνει ο καιρός και σε εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

To comment or not to comment? That is the question