Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014

Παιδική απορία

- Γιατί ο ελέφαντας έχει μία προβοσκίδα; ρώτησε ο μικρός Γιωργάκης τη μαμά του.
     - Επειδή αν είχε χίλιες θα μπερδεύονταν μεταξύ τους, του απάντησα εγώ, καθώς η μαμά του δεν είχε καμία απάντηση πρόχειρη.
     Δεν ξέρω αν ο μικρός ικανοποιήθηκε, πάντως δεν επανέλαβε την ερώτηση, και εγώ συμπέρανα ότι είχα δώσει μια ικανοποιητική και προπάντων λογική απάντηση, παρ'όλο που δεν είχα ιδέα γιατί ο ελέφαντας έχει μία προβοσκίδα και όχι περισσότερες. 
     Όμως, ήταν μοιραίο η ερώτηση αυτή του μικρού Γιωργάκη να καρφωθεί στο μυαλό μου και να μου το τριβελίζει κάθε τρεις και λίγο από τότε. Και δεν είναι και λίγος ο καιρός. Δυο χρόνια και βάλε.
     Γιατί, λοιπόν, οι ελέφαντες να μην έχουν δύο προβοσκίδες, για παράδειγμα; Δεν θα τους ήταν πιο εύκολο να ξεριζώνουν δέντρα, να πιάνουν το φαγητό τους, να τρώνε, να κάνουν το μπάνιο τους; Ή, θα μπορούσαν επίσης να έχουν τρία αυτιά, για ήχο ντόλμπι σαράουντ. Εγώ, πάντως, για να είμαι ειλικρινής, αρκετές φορές έχω σκεφτεί ότι θα μου ήταν χρήσιμο ένα τρίτο χέρι. Άρα, γιατί να μην έχουν δύο προβοσκίδες οι ελέφαντες;
     Μέσα στην ντουλάπα μου έχω ένα γκρίζο, γούνινο ελεφαντάκι. Είναι ο φίλος μου, ο Μπίμπο και τον έχω από μικρή. Ο Μπίμπο έχει ένα κουδουνάκι στην άκρη της προβοσκίδας του, την οποία εγώ του την έχω χαλάσει, με αποτέλεσμα να κρέμεται σαν ψόφια, ενώ όταν τον απέκτησα ήταν στητή και καμαρωτή. Ήθελα, βλέπετε, να παραστήσω ότι ο Μπίμπο ήταν ζωντανός ελέφαντας.
     Παρ'όλο που του έκανα αυτήν τη ζημιά, ο Μπίμπο έχει πολύ καλό χαρακτήρα και δεν μου κρατάει κακία για τη χαλασμένη του προβοσκίδα. Μου μιλάει ακόμα. Ναι, ξέρω, τώρα θα γελάτε, αλλά σιγά μη δεν έχετε κι εσείς φίλους σαν τον Μπίμπο!
     Καθώς, λοιπόν, το θέμα του ελέφαντα που δεν έχει μόνο μια προβοσκίδα με απασχολούσε πολύ τελευταία, άνοιξα την ντουλάπα μου για να πω τους προβληματισμούς μου στον Μπίμπο. Και εκείνος, αφού με άκουσε προσεκτικά με τα μεγάλα αυτιά του, με κάλεσε να μπω μέσα στην ντουλάπα!
     - Έχω κάτι να σου δείξω, μου είπε.
     Φυσικά και έκανα αυτό που μου είπε ο φίλος μου, αφού ήθελα να δω τι είχε να μου δείξει. Δεν πρόλαβα, λοιπόν, καλά-καλά να μπω στην ντουλάπα, και η πλάτη της άνοιξε, αποκαλύπτοντας ένα δωμάτιο, όπου μέσα βρισκόταν ένας κανονικός ελέφαντας! Δηλαδή, όχι και τόσο κανονικός: ήταν ένας ελέφαντας με δύο προβοσκίδες!
     Όπως είναι λογικό, έμεινα έκθαμβη και τον κοίταζα σαν χαζή, χωρίς να σκέφτομαι πώς βρέθηκε εκείνο το δωμάτιο πίσω από την πλάτη της ντουλάπας μου, ή τι δουλειά είχε ένας ζωντανός ελέφαντας εκεί. Το μόνο που κοιτούσα ήταν οι δύο του προβοσκίδες και τίποτα άλλο.
     - Γεια σου, μου είπε.
     - Γεια σου, του είπα, και δεν μου έκανε εντύπωση ούτε ότι μιλούσε.
     - Τι με κοιτάς έτσι; με ρώτησε. Δεν έχεις ξαναδεί ποτέ σου ελέφαντα;
     Τώρα, τι να του έλεγα; Αποφάσισα να είμαι ειλικρινής.
     - Ελέφαντα έχω ξαναδεί, του είπα, αλλά ελέφαντα με δύο προβοσκίδες δεν έχω ξαναδεί.
     - Ε, τι να κάνουμε; είπε και σήκωσε τους ώμους. Υπάρχουμε και εμείς, οι ελέφαντες με τις δύο προβοσκίδες...
     - Ώστε υπάρχουν κι άλλοι;
     - Ουουου, υπάρχουν πάρα πολλοί!
     Από το μυαλό μου περνούσαν εικόνες με ελέφαντες πιασμένους προβοσκίδα με προβοσκίδα, να περπατάνε χαρωπά...
     - Α, είπε, ο ελέφαντας, κατάλαβα... Εσύ έχεις δει μόνο τους άλλους, τους τυχερούς...
     - Τους ποιους; 
     - Τους τυχερούς... αυτούς με τη μία προβοσκίδα!
     - Μα γιατί το λες αυτό; ρώτησα. Δεν είναι καλύτερα να έχεις δύο προβοσκίδες αντί για μία;
     Ο ελέφαντας αναστέναξε και ξεφύσηξε και από τις δύο προβοσκίδες.
     - Αν ήξερες πόσο εύχομαι να είχα μόνο μία προβοσκίδα!
     - Μα γιατί;
     - Για τον απλούστατο λόγο ότι είμαι αριστεροπροβόσκιδος!
     - Τι είσαι;
     - Αριστεροπροβόσκιδος!
     - Πρώτη μου φορά το ακούω αυτό.
     - Ε, λοιπόν, άκου: οι περισσότεροι ελέφαντες είναι δεξιοπροβόσκιδοι. Δε-ξι-ο-προ-βό-σκι-δοι, συλλάβισε για να καταλάβω, σαν να ήμουν διανοητικά καθυστερημένη.
     - Ε, και;
     - Τι "και"; Αφού οι περισσότεροι είναι δεξιοπροβόσκιδοι, ο κόσμος έγινε με βάση εκείνους, και όποιος είναι αριστεροπροβόσκιδος αντιμετωπίζει πρόβλημα.
     Και άρχισε, με δάκρυα στα μάτια, και ρουφώντας πότε τη μία πότε την άλλη προβοσκίδα, να μου διηγείται το δράμα του, όταν, μικρό ελεφαντάκι ακόμα, πήγαινε να πιάσει την ουρά της μαμάς του και άπλωνε με λαχτάρα την αριστερή του προβοσκιδούλα και τότε εκείνη του έριχνε μία προβοσκιδιά, μα μία προβοσκιδιά!  Ύστερα του έλεγε να πιάσει την ουρά της με τη δεξιά του προβοσκίδα σαν όλα τα καλά ελεφαντάκια, αλλά εκείνο δεν μπορούσε καλά με τη δεξιά προβοσκίδα και του γλιστρούσε η ουρά της μαμάς του και ξέμενε πίσω, μακριά από τη μαμά του και από ολόκληρο το κοπάδι, που ύστερα το κορόιδευαν και από πάνω!
     Σπάραξε η καρδιά μου με την δραματική παιδική του ηλικία, αλλά εκεί που πραγματικά τον λυπήθηκα ήταν όταν άρχισε να μου διηγείται τα παθήματα της ενήλικής του ζωής. Βλέπετε, στον κόσμο των ελεφάντων (με τις δύο προβοσκίδες) υπάρχει συγκεκριμένο σαβουάρ βιβρ. Δεν μπορεί ο καθένας να χρησιμοποιεί όποια προβοσκίδα του καπνίσει. Όταν, για παράδειγμα, ένας ελέφαντας θέλει να ξεριζώσει ένα δέντρο, πρώτα αγκαλιάζει τον κορμό με τη δεξιά προβοσκίδα, και ύστερα με την αριστερή, και όχι ανάποδα, όπως το έκανε εκείνος. Και το μπάνιο τους, και το αμμόλουτρό τους, με τη δεξιά προβοσκίδα το κάνουν οι ελέφαντες, και όταν τον έβλεπαν να χρησιμοποιεί την αριστερή, τον κορόιδευαν τόσο, που ο καημένος βουτούσε ολόκληρος σε όποια μεγάλη λακούβα με νερό έβρισκε, κρατώντας έξω από το νερό μόνο την αριστερή του προβοσκίδα για να ανασαίνει, δίνοντας έτσι λαβή για περαιτέρω σχόλια.
     Και με τις ελεφαντίνες είχε μεγάλη ατυχία, επειδή κάθε φορά που πήγαινε να πλησιάσει μία ελεφαντίνα, κρατώντας ένα λουλουδάκι για να της προσφέρει, ξεχνιόταν και της το πρόσφερε με την αριστερή προβοσκίδα, κάτι που είναι ανεπίτρεπτο - για να μην πω προσβλητικό - στον κόσμο των ελεφάντων. Και η ελεφαντίνα, προσβεβλημένη όσο δεν έπαιρνε, του έριχνε μια προβοσκιδιά (με τη δεξιά της προβοσκίδα, φυσικά) και έφευγε χωρίς ούτε καν να τον χαιρετήσει!
     - Καταλαβαίνεις τώρα, μου είπε, γιατί θα προτιμούσα να είχα μία προβοσκίδα; Με μία προβοσκίδα δεν θα υπήρχε επιλογή. Οι ελέφαντες που έχουν μόνο μία προβοσκίδα χρησιμοποιούν μόνο αυτήν και καμία άλλη. Έτσι δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ελεφάντων και είναι όλοι το ίδιο. Κανένας ελέφαντας με μία προβοσκίδα δεν έχει υποστεί την κοροϊδία που έχω υποστεί εγώ.
     Και φύσηξε την προβοσκίδα του - την αριστερή, φυσικά.
     Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο. Πήγα να δω ποιος ήταν, αλλά δεν ήταν κανένας γνωστός. Επιπλέον, το κουδούνισμα σταμάτησε προτού προλάβω να απαντήσω. Επέστρεψα στην ντουλάπα. Ο Μπίμπο ήταν μόνος του και πάλι.
     - Πού είναι ο ελέφαντας με τις δύο προβοσκίδες; τον ρώτησα.
     Σήκωσε τους ώμους του με απορία.
     - Μα πού πήγε το δωμάτιο που ήταν πίσω από την πλάτη της ντουλάπας;
     Και το δωμάτιο είχε εξαφανιστεί. Μάταια έψαξα για κάποιο μαγικό κουμπί που θα άνοιγε ξανά την πλάτη της ντουλάπας. Μάταια κόλλησα το αυτί μου για να ακούσω πίσω από την ντουλάπα. Το δωμάτιο με τον ελέφαντα είχε εξαφανιστεί, ήταν σαν να μην είχε υπάρξει ποτέ.
     Κι όμως, εγώ το ξέρω πως υπάρχει, όπως ξέρω πως υπάρχουν και ελέφαντες με δύο προβοσκίδες. Όπως ξέρω ότι μου αρέσει η σοκολάτα. Υπάρχει, σε ένα παράλληλο σύμπαν διπροβόσκιδων ελεφάντων, όπου υπερτερούν σαφώς οι δεξιοπροβόσκιδοι, δημιουργώντας ένα ιδιαίτερα εχθρικό περιβάλλον για όλους εκείνους που ξεφεύγουν από τον κανόνα.
     Και επίσης ξέρω ότι αν ο μικρός Γιωργάκης ρωτούσε τώρα τη μητέρα του γιατί οι ελέφαντες έχουν μία προβοσκίδα, εγώ πάλι δεν θα ήξερα να του απαντήσω. Θα ήξερα, πάντως, να του απαντήσω γιατί δεν είναι καλή ιδέα οι ελέφαντες με τις δύο προβοσκίδες.

2 σχόλια:

  1. Πόσο μου θύμισες τον Εξυπερί!
    Μπράβο σου κοπέλα μου!
    Υπέροχη ιστορία και αυτή! Αξίζουν να συγκεντρωθούν αν έχεις κι άλλες τέτοιες αλληγορικές ιστορίες σε βιβλίο!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια! Ίσως αργότερα κάνω μια επιλογή ιστοριών και το επιχειρήσω. Η απορία, πάντως, είναι πραγματική. Και ο Μπίμπο το ίδιο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

To comment or not to comment? That is the question